ماده 1: منظور از تفنگهای شکاری در این آئین نامه هرگونه سلاح گرم و سرد می باشد که عرفأ و عادتأ برای شکار حیوانات وحشی مورد استفاده قرار میگیرد و شامل سلاحهای زیر می باشد :
الف : انواع تفنگهای شکاری گلوله زنی
ب : انواع تفنگهای ساچمه زنی
ج : تفنگهای مخصوص بیهوش کردن حیوانات
د: تفنگهای مخصوص شکار حیوانات آبزی
ماده 2: مسافرین شکارچی می توانند بهمراه تفنگ شکاری خود ،دوربین مخصوص تفنگ که بر روی بدنه تفنگهای گلوله زنی می شود و همچنین جلد تفنگهای شکاری را که از ملحقات و ملزومات تفنگهای مربوط محسوب می شود همراه داشته باشند.
ماده 3: مشخصات کامل مسافران یا جهانگردان و نیز مشخصات کامل اسلحه های شکاری (تفنگ) آنان باید حداقل یک ماه قبل از ورود مسافر به کشور به معاونت اسلحه و مهمات (ساحافجا)اعلام شود (توسط مسافر یا دفتر خدمات مسافرتی فرستنده جهانگرد)، پس از تأیید صلاحیت و صدور مجوز یک نسخه از مجوز صادره جهت حمل سلاح شکاری به متقاضی یا دفتر خدمات مسافرتی مربوطه ارسال خواهد شد.
ماده 4: هر مسافر یا جهانگرد دارای مجوز ورود اسلحه شکاری به کشور می تواند حداکثر سه قبضه اسلحه تفنگ شکاری ( از نوع ساچمه زنی – گلوله زنی و خفیف ) با شرایط احراز مالکیت به کشور وارد و در زمان خروج عینأ با خود از کشور خارج نماید.
ماده 5: هر مسافر یا جهانگرد پس از اخذ مجوز لازم برای ورود اسلحه تفنگ شکاری می تواند همراه آن مهمات به شرح ذیل را وارد نماید.
الف : گلوله زنی 50 تیر متناسب با کالیبر تفنگ مربوطه
ب : ساچمه زنی 100 تیر
ج : خفیف 100 تیر
ماده 6: حداکثر زمان مجاز برای حمل اسلحه های شکاری همراه اتباع خارجی در داخل کشور دو ماه می باشد.
ماده 7: وارد کردن تفنگهای مخصوص بیهوش کردن حیوانات و تفنگهای مخصوص شکار حیوانات آبزی از شمول مقررات ماده 3 این آئین نامه خارج و نیاز به کسب مجوز جداگانه از سازمان حفاظت محیط زیست دارد.
ماده 8: مشخصات کامل اسلحه شکاری و تعداد مهمات همراه مسافر و یا جهانگرد و نوع آن در موقع ورود در گذرنامه قید می شود و مسافر یا جهانگرد بهنگام خروج ملزم است عینأ همان اسلحه را همراه خود از کشور خارج نماید در غیراینصورت مشمول قوانین و مقررات اسلحه قاچاق خواهد بود.
ماده 9: سازمان حفاظت محیط زیست براساس مجوز ماده 3 و ماده 7 و نیز آئین نامه اجرائی قانون شکار و صید حداکثر ظرف 24 ساعت پروانه شکار مورد درخواست جهانگرد را با توجه به مقررات جاری آن سازمان صادر خواهد نمود.
ماده 10: در موارد موردنیاز ، ورود سگ شکاری با رعایت مقررات مربوط به ورود حیوانات زنده مشروط به تعهد خروج آن همراه مسافر و یا جهانگرد ذیربط بلامانع است.
ماده 11: خروج تندیس آرائی های شکاری (تاکسیدرمی) مشروط به اینکه از انواع برجسته (رکوردهای بالا ) نباشد ، بلامانع است.
ماده 12: رعایت مفاد آئین نامه اجرائی قانون شکار و صید (تصویر پیوست) برای مسافران یا جهانگردان که با اخذ مجوزهای لازم در داخل کشور اقدام به صید یا شکار می نمایند ، الزامی می باشد
اسناپ کپ چیست ؟
اسناب کپ وسیله ای که جلوگیری میکند از شکستن سوزن اسلحه در مواقعی که سلاح خالی است .
هرگز در موقعی که سوزن سلاحتان مسلح است و فشنگ در آن نیست سلاح را خالی نچکانید این عمل در دفعات کم ممکن است آسیبی به سوزن سلاح نرساند ولی در تکرارمکرر باعث شکستن سوزان خواهد شد که تعمیر آن احتمالا با صرف هزینه زیادو صرف وقت امکان پذیر است . بهترین راه برای جلوگیری از شکستن سوزن سلاح استفاده از اسناپ کپ یا پوکه ای که چاشنی آن قبلا عمل کرده است می باشد این کار باعث می شود که سوزن بدون برخورد بامانع یک باره رها نشود و آسیب نبیند . فرق اسناپ کپ با پوکه از قبل استفاده شده در این است که اسناپ کپ شبه چاشنی دارد که در زیر آن یک فنر متحرک تعبیه شده که جلوگیری می کند از فشار آمدن به سوزن در مواقعی که سلاح را از مسلح بودن خارج می کنیم . خوشبختانه جدیدا چندین نوع آن شامل پلاستیکی و آلومینیومی و برنجی ساخت داخل و خارج در بازارایران نیز ارائه شده است .
چیدن کوله پشتی و نگهداری از آن:
الف) کوله پشتیها به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
1- کوله های کوهپیمایی (قله)
2- کوله های سنگ نوردی (فنی)
1. کوله های کوهپیمایی : این کوله ها در اندازه های مختلفی دوخته و آماده می شوند که واحد آن لیتر است. زینی که در پشت کوله تعبیه می شود، فشار بار را به ناحیه کتفها و در صورت بستن کمربند کوله به بالای استخوان های لگن منتقل و در نتیجه از فشار وارده بر کمر و کتفها می کاهد. کوله ها عموماً دارای جیبهای بغل می باشند، اما در هنگام خرید باید سعی شود که عرض کوله از عرض بدن شخص بیشتر نباشد. در ضمن این نوع کوله ها برای کارهای فنی از جمله سنگ نوردی و یا حتی عبور از گذرگاههای باریک مناسب نمی باشد.
2. کوله های فنی : عرض این نوع کوله ها از عرض بدن کمتر بوده و در اطراف آن جیبی که برجسته باشد کار گذاشته نمی شود. جنس این نوع کوله ها در مقابل کشیده شدن بر روی سنگها از نوع معمولی مقاومتر است. کم عرض بودن این کوله ها، به دلیل جلوگیری از درگیرشدنشان با سنگ به هنگام صعود دیواره ها و تنوره ها می باشد.
ب) مراقبت از کوله پشتی
1. از حمل ظرف شیشه ای در داخل کوله ها خودداری کنید زیرا احتمال شکسته شدن و در نتیجه پاره کردن کوله ها و خرابی آنها می باشد. ضمن آنکه وزن این ظروف غالباً سنگین نیز می باشد.
2. در حمل مواد نفتی و یا هر چیز دیگری که احتمال نشت آن می رود باید دقت شود. این نوع مواد باید داخل ظرف کاملاً آببندی شده قرار گیرند.
3. به هنگام حمایت یا حمل کوله با طناب از دیواره توجه شود که طناب یا کارابین حتماً از داخل یکی از بندهای کتف و حلقه حمایت کوله عبور داده شود و تنها به بند حمایت اکتفا نشود.
4. به هنگام استراحت سعی شود پشت کوله که معمولاً مرطوب می باشد به سمت خورشید قرار گیرد تا رطوبت تا حدودی گرفته شود.
5. در مواقع استراحت کوله را در جای مناسب قرار دهید تا از غلطیدن به پایین جلوگیری شود.
6. چنانچه کوله پشتی شما کثیف شد می توانید آنرا با آب نیمگرم و صابون بشویید و از حرارت مستقیم به آن جلوگیری کنید. از شستن کوله با مواد شیمیایی (تاید)، چنگ زدن و انداختن در ماشین لباسشویی خودداری نمایید زیرا مواد ضد آب آن بعد از مدتی از بین خواهد رفت.
7. هنگام مراجعت از برنامه حتماً کوله خود را از ظروف کثیف یا مواد غذایی مانده از برنامه و نیز لباسهای خیس و کثیف تخلیه کنید.
8. می توان کاوری جهت مراقبت از کوله در مقابل باران و خیس شدن آن تهیه کنیم. (پارچه ای ضدآب به اندازه سطح کوله تهیه و دور آن کش می دوزیم. هنگام حرکت در زیر باران و یا در مواقعی که کوله در بیرون چادر است می توان از آن استفاده کرد).
9. چنانچه در کوله پشتی پارگی مشاهده کردید در اسرع وقت آن را ترمیم کنید.
10. قبل از اجرای برنامه از سالم بودن کوله خود اطمینان حاصل کنید.
11. اغلب مشاهده می شود که در برنامه های بلند مدت که مجبور می شویم کوله پشتی خود را داخل صندوق اتوبوسها و یا باربند قرار دهیم با مشکل کثیف شدن، خیس شدن و یا پاره شدن کوله مواجه هستیم. بهتر است کیسه ای برای حفاظت کوله تهیه کنیم.
ج) نکاتی که در کوله بستن باید رعایت کرد
کوله پشتی باید توسط کسی که آن را حمل می کند بسته شود. یک کوله پشتی موقعی خوب بسته شده که ضمن حرکت اگر چیزی بخواهید، فوراً روی آن دست بگذارید. بنابراین :
1. سعی شود وسایل و پوشاکی را که در مواقع ضروری و کلاً در طول روز به آن نیاز نیست در قسمتهای زیرین کوله چیده شود و بهتر است برای جلوگیری از خیس شدن وسایل، مخصوصاً کیسه خواب و پوشاک، آنها داخل کیسه های پلاستیکی قرار داده شوند. پس از آن وسایل سنگین تر خود شامل کنسروها و ... را در راستای ستون فقرات از قسمت بالای لگن نزدیک به بدن در قسمت بالای کوله قرار دهید.
2. مواد غذایی مورد نیاز در طول روز مثل قمقمه، آب، تنقلات، غذای بین راه، کمکهای اولیه، بادگیر، کلاه، دستکش، چراغ قوه، چاقو، لیوان، طناب انفرادی، یک عدد کارابین را در جیبهای بغل و درب کوله جای دهید.
3. کوله پشتیها را بر اساس نوع برنامه و مدت آن انتخاب کنید. بنا بر یک ضرب المثل کوهنوردی قدیمی: "هرچه کوله شما بزرگتر باشد، شما هم وسایل بیشتری را با خود برخواهید داشت". حتی منضبط ترین کوهنوردان اگر امکان حمل کافی داشته باشند به سختی می توانند از برداشتن یک لیتر سوخت اضافی یا برداشتن یک کیسه خواب سنگین تر و گرمتر خودداری کنند. برعکس یک کوله کوچک نیز می تواند دردسرزا باشد. علاوه بر فشار آوردن بر کوله و درزهای آن به دلیل عدم تعادلی که دارد، هنگام حرکت مشکل ایجاد می کند. در ضمن هم در هنگام بستن و هم در هنگام حرکت انرژی بیشتری از انسان صرف می کند.
د) وسایل و پوشاک مورد نیاز در یک برنامه بلند مدت
1- کیسه خواب
2- کت پر
3- زیر انداز
4- پیراهن و شلوار بادگیر
5- کوله قله
6- کرامپون
7- کلنگ
8- قمقمه
9- جوراب پر
10- جوراب بیرون چادر
11- کلاه آفتابی و پشمی
12- پلیور و بلوز پشمی
13- لباس زیر اضافی
14- شلوار گرمکن
15- وسایل دیگر: قطب نما، طناب انفرادی، کارابین، عینک آفتابی و توفان، درب بازکن کوچک، چاقو، کاسه، قاشق، مسواک، سوت و ...
16- وسایل گروهی: چادر، کمکهای اولیه، چراغ خوراک پزی، ظروف، وسایل فنی، مواد غذایی و ...